12 Mart 2009 Perşembe

Hayata dair

Hayatı neden gerektiği gibi yaşayamıyoruz neden çıtalarımız bu kadar yüksek
Su gibi akan zamana direnip duruyoruz bazen isyanlarla geçiyor günlerimiz
Bir an önce bitirmek istiyoruz an geliyor oysa zaman su misali akıyor
Neden her anın tadını çıkarmayı başaramıyoruz neden bu kadar zayıfız

Bize verilen bu uzun görünen kısacık ömrü heba edip gidiyoruz ne yazık ki
Bu sözlerim kendime aslında ve benim gibi olanlara her şeye kırılıp kaya gibi duranlara
Aklı başında bir yazı bile yazmakta zorlanıyorum alışmışım
Sanki hayatı kendime zehretmeye hep aslında her nefesimize şükretmek dururken
Mantıklı düşünüp duygularına yenilen kendiyle çatışıp duran savaşı hiç bitmeyen-
Bir hayat seçmişim sanki oysa barışmalı insan kendisiyle ve hayatla.

Hiç yorum yok: